„Muzyka raz dopuszczona do duszy staje się rodzajem ducha i nigdy nie umiera” – Edward Bulwer-Lytton

Pośród leczenia dźwiękiem wyróżniamy dwie, główne metodologie: psychoakustykę i wibroakustykę. Pierwsza z nich dotyczy dźwięków zewnętrznych i rejestrowanych świadomie takich, jak: muzyka, gongi, tybetańskie misy. Wywierają one wpływ na cały układ nerwowy. Druga z nich ma naturę, jak sama nazwa wskazuje, wibracyjną.Dźwięk doprowadzany do poszczególnych obszarów ciała poprzez głośniki umieszczone w specjalnych stołach, materacach, czy fotelach; maoddziaływać na pacjenta na poziomie komórkowym, czy nawet cząsteczkowym.